zomaar
Zomaar,
Nu op het scherm heb ik nog 11 minuten internet tijd
en moet ik f al me gevoel beschrijven en dan ben ik
het f kwijt.
Maar wat zomaar op mij pad is gekomen , met gelach en gehuil en geruzie en veel tijd heb ik het misschien weer
gevonden en als het zo loopt wil ik het ook nooit meer kwijt.
F die ene knuffel
F die ene arm
F die blik in haar ogen
F die lach
en kan het nog steeds niet geloven..
zij was daar die ene dag ..
zomaar f 1 sec haar is genoeg voor mij om te zeggen
voor haar wil ik me echte ik zijn en geen gemaar..en
lekker genieten ook zonder iets te hoefen zeggen.
zij laat me f lachen
zij laat me f vergeten
maar 1 ding weet ik , met haar wil ik met mijn toekomstige kinderen wel aan de ontbijt tafel eten..
als de tijd dat zegt en het lot en de waarheid
dan weet ik , ik heb de tijd.
Pucho
Reacties op dit gedicht
| Bolkje: | Donderdag, januari 15, 2004 18:08 |
| Lief... dit is echt heel mooi! de tijd die geeft ons stapjes ze leert ons steeds een beetje meer liefde in kleine hapjes dat mooie gevoel telkens weer kus! |
|
| MayadeBij: | Donderdag, januari 15, 2004 17:15 |
| Grappig, ik kom altijd tijd te kort (lijkt wel) Leuk gedicht; dat laatste hoor je niet zo vaak meer trouwens(meeste mensen eten dan ook op de bank voor de televisie =;)}}) Kus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Di pipi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 15 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||