je smaakt me niet meer
nog proef ik je zinnen
ik slik ze langzaam door
stik bijna in de punten
die je overal van maakte
bitter is de afdronk
van verwijten die je schonk
een aroma vol bevelen
zonder geur van overleg
nog even zit ik met je
in mijn overvolle maag
daarna zoet ik mijn lippen
met beaujolais primeur
Reacties op dit gedicht
| ..place..: | Zaterdag, januari 17, 2004 15:33 |
| Geweldig mooi! | |
| Quo Vadis?: | Zaterdag, januari 17, 2004 15:31 |
| , *knipoogie* ;o)x |
|
| Ynnib: | Zaterdag, januari 17, 2004 13:20 |
| Wauw .. kippevel .. heel mooi .. en herkenbaar! | |
| Jannie Hoogendam: | Zaterdag, januari 17, 2004 12:44 |
| Schitterend! je moet er maar opkomen. Heel mooi Jannie |
|
| Rep: | Zaterdag, januari 17, 2004 11:43 |
| Dat bitter blijft bij mij de smaak bepalen. De smaak is intens. Het stil blijven staan en verder gaan is hier zo mooi. | |
| wil melker: | Zaterdag, januari 17, 2004 11:25 |
| lieve Nina.. ben blij dat het fictie is:) Harde noten kraak jij bij de beaujolais. Dit gedicht is je primeur. Proost. Liefs wil |
|
| Silver Heart: | Zaterdag, januari 17, 2004 11:17 |
| Lieve Nina, wat een prachtig gedicht! Kan er nix anders over zeggen! Liefs, Silver Heart |
|
| christina: | Zaterdag, januari 17, 2004 11:05 |
en ik voel de verbittering van de afdronk die je had toen je dit gedicht schreef liefs en knuffie meis |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nina Laverona | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||