eens te meer
eens te meer is de donkerte van de nacht
korter bij dan verwacht
ik wist niet dat het woord "schatje"
zo bedoelt was
een meid
enkel dat gevoel geeft het
wanneer ik hier rond loop in huis
hetgeen ik me waande
als een thuis
is weg
verdwenen
ik voel de dreiging om te wenen
maar ik wil er niet aan toegeven
het maakt me enkel zo kwaad
en langs jou
wordt er niet veel gepraat
jij weet niet echt wat ik voel
of wat ik bedoel
ik heb alles achter gelaten
mijn huisje verlaten
dingen die men eigen zijn
ben ik kwijt
jij hebt me in jouw macht
maar dat had je gedacht
de weg terug komt naderbij
als er niks verandert tussen jou en mij
korter bij dan verwacht
ik wist niet dat het woord "schatje"
zo bedoelt was
een meid
enkel dat gevoel geeft het
wanneer ik hier rond loop in huis
hetgeen ik me waande
als een thuis
is weg
verdwenen
ik voel de dreiging om te wenen
maar ik wil er niet aan toegeven
het maakt me enkel zo kwaad
en langs jou
wordt er niet veel gepraat
jij weet niet echt wat ik voel
of wat ik bedoel
ik heb alles achter gelaten
mijn huisje verlaten
dingen die men eigen zijn
ben ik kwijt
jij hebt me in jouw macht
maar dat had je gedacht
de weg terug komt naderbij
als er niks verandert tussen jou en mij
Reacties op dit gedicht
| Jannie Hoogendam: | Zaterdag, januari 17, 2004 23:12 |
| Laat je niet kwellen door onzekerheid...er komt ook een moment voor jou...wacht maar af... Liefs Jannie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: laika | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||