~jij~
Alle zorgen verdwijnen
Bij jouw lach.
Ik voel me plots
Alles,
Enkel omdat jij me zo graag mag.
Je bent zo, ja,
Zo gewoon te speciaal.
Ik kan het niet geloven,
Ik moet wel dromen,
Je bent echt mijn prins op’t witte paard.
Eens leek het allemaal een sprookje.
Maar toen kwam jij,
Jij toverde al het zwart om naar licht
Enkel en alleen door je jou-zijn!
Ik wil van je houden,
Nee,
Ik hou al van je!
Maar,
Maar kan en mag ik wel van je houden?
Ik smeek je,
Geef een antwoord,
Want ik besterf het bij deze vraag!
Bij jouw lach.
Ik voel me plots
Alles,
Enkel omdat jij me zo graag mag.
Je bent zo, ja,
Zo gewoon te speciaal.
Ik kan het niet geloven,
Ik moet wel dromen,
Je bent echt mijn prins op’t witte paard.
Eens leek het allemaal een sprookje.
Maar toen kwam jij,
Jij toverde al het zwart om naar licht
Enkel en alleen door je jou-zijn!
Ik wil van je houden,
Nee,
Ik hou al van je!
Maar,
Maar kan en mag ik wel van je houden?
Ik smeek je,
Geef een antwoord,
Want ik besterf het bij deze vraag!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: liesiepetiesie* | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||