sneeuw
De eerste sneeuwvlokjes
en iedereen is opgewonden
voor de eerste sneeuw van 't jaar.
De eerste sneeuwvlokjes
liggen prachtig op de grond,
zijn wonderlijk mooi wit.
Dan komt iedereen buiten
en die eerste sneeuwvlokjes
vliegen als sneeuwballen in het rond.
De volgende sneeuwvlokjes
vallen rustig op m'n jas,
blijven even liggen.
De volgende sneeuwvlokjes
en ik merk de speciale vorm,
te schitterend voor woorden.
Die sterretjes zijn zo wonderbaar
en dan durven ze nog beweren
dat mijn fantastische God niet bestaat.
en iedereen is opgewonden
voor de eerste sneeuw van 't jaar.
De eerste sneeuwvlokjes
liggen prachtig op de grond,
zijn wonderlijk mooi wit.
Dan komt iedereen buiten
en die eerste sneeuwvlokjes
vliegen als sneeuwballen in het rond.
De volgende sneeuwvlokjes
vallen rustig op m'n jas,
blijven even liggen.
De volgende sneeuwvlokjes
en ik merk de speciale vorm,
te schitterend voor woorden.
Die sterretjes zijn zo wonderbaar
en dan durven ze nog beweren
dat mijn fantastische God niet bestaat.
Reacties op dit gedicht
| fox_bert: | Donderdag, januari 22, 2004 20:47 |
| Heel mooi omschreven, ben blij voor jou dat je zo het gevoel krijgt dat hij voor jou bestaat |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stefaniatje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||