want niemand hoeft te weten
levensdoelen zijn verdwenen
machteloosheid staat aan kop
uitgebrand wel te verstaan
omdat ik al mijn gevoel op krop
want niemand hoeft te weten
hoe onzeker ik soms ben
mijn zwakheden en negatieve kijk
weet alleen mijn pen
mocht er ooit een traan ontsnappen
veeg ik ze weg voor iemand het ziet
ze zouden om me gaan lachen
om mijn tranen van verdriet
Reacties op dit gedicht
| boom: | Zaterdag, januari 24, 2004 16:19 |
| alles zou zo veel gemakkelijker worden en zijn als de mensen je nemen zoals je bent, dan is uiten van verdriet of wat dan ook heel gewoon. liefs van de boom. |
|
| davelonne: | Vrijdag, januari 23, 2004 18:57 |
| erg mooi geschreven, hoor. Maar opkroppen is ook niet de goede oplossing. Tranen mogen wel getoont worden, ze zullen je niet uitlaggen,.. sterkte ermee liefs |
|
| murda-gurl: | Vrijdag, januari 23, 2004 16:59 |
| Haaaj! Mooi gedichtje he! Maar huilen is toch niet erg! Je moet gewoon jezelf blijven, en je echte vriendin zullen je altijd accepteren! Zet um op joh! xxxxxxxxx |
|
| Brinkieloontje: | Vrijdag, januari 23, 2004 16:18 |
| Hey lievut, wel praten blijven hoor.. en uit je eens, wan tje bent mooi genoeg om dat te doen, jou echte ik is echt prima!!! dussum weees jezelf keej? en je mag atlijd zeggen als er wat is!! XXXXXxx ILona |
|
| synchrogirl: | Vrijdag, januari 23, 2004 16:10 |
| de mensen hier weten toch ook hoe je je voelt? dus alleen niet je pen en niet iedereen zal je uitlachen.. misschien sommigen maar van velen zal je bgrip krijgen... aandacht en steun! en die mensen moet je zoeken! Je zwakheeden enzo zijn heel normaal want die heeft iedereen en om daar boven te komen staan.. moet jij kracht tonen ! En praten! komt goed ;) Koppie op Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: KoeZzA | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||