Dood
Zonder enige beweging lag hij daar
Zo vreedzaam, zo alleen
In een ruimte zonder klank en beeld
Maar toch was het niet stil
En zijn ogen waren helderder dan ooit
Stralen van hogerop verwarmde zijn hart
Maar nergens een zon of lichtbron te zien
Toch was er licht en het voelde zalig
Geluiden kwamen van overal
Stemmen vulde zijn hoofd
Maar geen enkele mens te zien
Beelden kwamen tevoorschijn
Kleuren waar hij enkel kon van dromen
Hij snapte het niet
Waar kwam al dat vandaan?
Een hand op zijn schouder stelde hem gerust
Geniet van hetgeen je ziet en hoort
Want het duurt maar even
Omdat jij nog veel moet leven
Zo vreedzaam, zo alleen
In een ruimte zonder klank en beeld
Maar toch was het niet stil
En zijn ogen waren helderder dan ooit
Stralen van hogerop verwarmde zijn hart
Maar nergens een zon of lichtbron te zien
Toch was er licht en het voelde zalig
Geluiden kwamen van overal
Stemmen vulde zijn hoofd
Maar geen enkele mens te zien
Beelden kwamen tevoorschijn
Kleuren waar hij enkel kon van dromen
Hij snapte het niet
Waar kwam al dat vandaan?
Een hand op zijn schouder stelde hem gerust
Geniet van hetgeen je ziet en hoort
Want het duurt maar even
Omdat jij nog veel moet leven
Over dit gedicht
| Auteur: Passero | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 23 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||