Jouw stralen nu gevangen in de zon
Jouw stralen nu gevangen in de zon
Het is nu hartje winter buiten
De koude vorst omhelst de maan
Zacht-witte sneeuwkristallen
Mjn tranen die ik ween
Toch hoor ik elke vogel fluiten
En bijen zoemen zacht jouw naam
Al ben 'k in eenzaamheid aan 't dwalen
Ik voel me nooit meer heel alleen
In mij een wonderlijk, zoet verlangen
Kleurvol als plots een regenboog
Niets dat naar vroeger doet verlangen
Of naar die tijd die mij beloog
Zoveel wat niet valt te verklaren
Een liefde die niet anders kon
dan zijn; en nooit meer hemelstaren
Jouw stralen nu gevangen in de zon.
**********
sunset 24-01-2004
**********
Reacties op dit gedicht
| Zasan: | Zondag, januari 25, 2004 00:32 |
| Dit is werkelijk mooi! | |
| Erna Muermans: | Zaterdag, januari 24, 2004 18:42 |
| graag gelezen Sunset... mooi gevonden jou(w) stralen nu gevangen in de zon... groetjes Erna |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||