Momenten van stilte
Ze zijn er al zo vaak geweest
Een gevoel van kilte
Dat je vast wel in m'n ogen leest
Van waar ze komen
Heb ik vaak zelf het raden naar
Het lijkt of ik zit te dromen
Al weet ik niet van wie wat of waar
Ik erger me zelf aan momenten als toen
Zo van de aardbol verdwenen
En geloof me, ik wil er wel wat aan doen
Maar doodse stilte lijkt verschenen
Als je het nog eens bij me ziet
Vraag er niet naar
Want ik weet het zelf niet
Waarom ik zo staar
Maar als je toch iets wil doen
Geef me dan een knuffel
Of een kleine domme zoen
Want dan maakt m'n hart een sprongetje
Zoals het elke keer al ging doen
BrokenElf: | Maandag, januari 26, 2004 19:03 |
*sprakenloos* =O Alsof ik in een spiegelbeeld kijk!! liefs, |
|
Boudaatje: | Maandag, januari 26, 2004 10:39 |
Prachtig dichtie,... woorden vind ik niet... dikke knuffel |
|
Annemieke : | Maandag, januari 26, 2004 10:17 |
Hier die knuffel en een zachte zoen, je gedicht heeft me geraakt, kan er niks aan doen X Annemieke | |
meisjuh: | Maandag, januari 26, 2004 01:19 |
mooi geschreven! liefs pricilla |
|
Auteur: Sweet love | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 26 januari 2004 | ||
Thema's: |