Ik zie je wel maar toch ben je onbereikbaar
Dit alles door dat ene kleine gebaar...
Je bent in een warrige wereld hier ver vandaan,
maar ik moet doorgaan...
Want je wereld zit vol illusies,
dat is één van mijn vele conclusies...
Het is wel zonder jou,
maar ik weet dat ik nog zielsveel van je hou.

Mijn wereld vol pracht en praal,
het lijkt net of ik de ochtendzon uitstraal...
Ik zie er gelukkig uit,
maar dat is slechts vanbuitenuit.
Het is enkel een gedachte,
dat ik lachte...

Ik wist dat ik je moest laten gaan,
vandaar deze pijne, blijvende traan...
Ik wist dat ik je kwetsen zou,
daarom is deze wereld ozo blauw
Blauw de kleur van pijn,
mijn hart gebroken als porselijn...
Het mocht gewoon niet zijn.

Maar je hebt voor altijd een plaatsje in mijn verwarde hart,
want voor mij ben je heel apart...

.-*-.