prooi!!!
Ik was ongewild jouw prooi
en ik voel mij schuldig
ik voel mij net een lichtekooi
waarom deed ik niets?
schuldgevoelens verteren me
inmiddels lik ik mijn wonden
mijn hart gevuld met tranen
minuten omgezet in seconden
doch voor mij een eeuwigheid
hoe moet ik dit verwerken?
Ik kan er niet over praten
Eerst emotioneel versterken
Voor ik het kan loslaten
Reacties op dit gedicht
| Phoweyk: | Dinsdag, januari 27, 2004 15:51 |
| je laat anderen een kijk nemen in jouw gevoel en dat is knap, en je doet het op een bijzondere manier, in je gedichten.. mooi en intens, sterkte, .. | |
| christina: | Dinsdag, januari 27, 2004 05:48 |
| ik las je mail en wil je zeggen dat mijn gedachten bij je zijn dikke knuff lief robijntje en heel veel sterkte maar je kan het meis dat weet ik ook |
|
| vins: | Dinsdag, januari 27, 2004 01:05 |
| brrr...als ik dit lees heb ik twee gevoelens....ten eerste - shiiiit what a life ...zo zou ik nooit willen leven....en ten tweede - naar mate ik verder lees ,gaat je tekst ineens dieper in me ....en het einde voelt aan alsof ik wakker word uit een diepe slaap ....het raakt je diep en dan zeg je in je zelf ...wow what a life mooi verwoord zoals in een boek uitgelegt met gouden draden van inkt ;-) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: schrijfveertje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||