vriendschap
onberijkbare vriendschap
als ik kon zou ik je meenemen
naar een plaats ergens op onze aardbol
een mooi zonnig eiland
waar onze zorgen als sneeuw voor de zon
verdwijnen
samen wandelen bij zonsondergang
het geluid van de branding in onze oren
het warme zand onder onze voeten
niets kan ons daar verontrusten
helemaal niets
pak mijn hand en loop met me mee
en geniet van het moment
wanneer we lopen op het pad
op het pad van een nooit eindigende VRIENDSCHAP.
als ik kon zou ik je meenemen
naar een plaats ergens op onze aardbol
een mooi zonnig eiland
waar onze zorgen als sneeuw voor de zon
verdwijnen
samen wandelen bij zonsondergang
het geluid van de branding in onze oren
het warme zand onder onze voeten
niets kan ons daar verontrusten
helemaal niets
pak mijn hand en loop met me mee
en geniet van het moment
wanneer we lopen op het pad
op het pad van een nooit eindigende VRIENDSCHAP.
Reacties op dit gedicht
| Lonesome Cowboy: | Woensdag, maart 28, 2001 16:07 |
| heel mooi Sandra, Zo'n vriendschap kan nooit stuk, de mooie en zelfs de slechte dingen die gebeuren maken het alleen maar sterker... het pad houd nooit op. knuf... G. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sandra | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||