ik loop langs de grachten
waar junks schichtig chinezen
en chinezen rustig snacken,
langs de fel verlichte Febo
en de stille donkere tunnels van de metro
honderd meter verder
het is niet gezellig vandaag
het guurt en het giert
ergens in de miezerige regen
wordt een vrijgezellenfeest gevierd
hier heerst de duisternis midden in het licht
zoals de glimlach op elk gezicht, achter de ramen
langs de gracht, liegt en mij doet schamen
en de extase van de man, na het verlossende shot
altijd vergaat en hem gebroken en kapot
ergens eenzaam in een steegje achter laat
hier heerst nu verdriet en
wanhoop denk ik plots en prevel zacht
hier heeft men genieten tot consumptie terug gebracht