Onbenullig liet ik mijn dagboek vallen in de gang van ons school. Maria heeft het toen opgepakt en gevraagd om het te lezen. Ik ben een verlegen jongen, zo verlegen dat ik mijn dagboek laat lezen door iemand die ik alleen zag in de klas en waarvoor ik gevoelens had. Maar het was een kwestie van seconde of ik besefte dat 2/3 van het boek over haar ging. Zij begon te lezen en keek de hele tijd met verbazing naar mij. Daarin schreef ik wat zij voor mij betekende, en geloof mij het was heel wat. De enigste zin dat mij nog bijbleef van al die citaten was. " JIJ, Maria, Zo Mooi, En Zo Onschuldig. Maar door je verblindend Schoonheid maak je je eigen schuldig aan het stelen van harten die jou nooit zullen bekoren. JIj bent één van mooist schepsels die hier op aarde rondloopt, met een lichte overdrijving. Ik hou van jou zoals een baby houdt van zijn moeder, ik wil alles voor je doen als een soldaat voor zijn leger. Maar één ding wil ik niet doen, Is Jou mijn hart toevertrouwen, want bloedmooie mensen als jij breken een hart door één vingerknip. Ik zal van je houden maar jij nooit van mij. Daarom wil van ik van je af door te zeggen , Ik ben verliefd op je moeder............. Nadat Maria alles had gelezen heeft zij mij gekust want ze had nog nooit iemand ontmoet die zoveels lief over haar schreef en spijtig genoeg moest ik terugkomen op de woorden die ik heb gezegd. Ik ben nu al 15 jaar gelukkig samen met haar. XX