Hulp vragen kun je leren...

b a

Ik zag je in een doolhof lopen

Je was al diverse keren fout gelopen

Het liep telkens dood, nergens op uit

Je probeert het raadsel te ontknopen

De heg was veel te hoog om even te spieken

Te dicht begroeid om er door heen te kunnen kijken

Toch liep je door heel vastberaden

Je probeerde al veel verschillende technieken

Je wilt en moet er achter komen

Waar de uitgang is van het begin

Ik zie je zelfs paden met steentjes markeren

Zodat je kunt zien of je er al langs bent gekomen

Mijn hulp wil je niet accepteren

Je wilt het helemaal alleen door lopen

Dat dat niet altijd kan wil je niet zien

Hulp vragen kan niet iedereen, maar dat kun je leren

b a

Geschreven door

-- Calimero --

Reacties op dit gedicht

-- Calimero -- vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Boudaatje:	Woensdag, januari 28, 2004 00:05
mooi en met een grote boodschap.!!!! knufs

christina:	Dinsdag, januari 27, 2004 21:29
zoist meis denk je aan onze deal ? trusten he spreek je morgen knuffiee kussss

MayadeBij:	Dinsdag, januari 27, 2004 21:09
Of je kunt gewoon een tevreden verlorenheid zijn, uitzondering op de regels, een heg zonder bladeren.. =:)}}) Dat kan dus ook altijd nog.. =;)}}) Kus.

Over dit gedicht