Zelfmedelijden
Zelfmedelijden
Wanneer stopt dat eeuwige verwijt
En graaft het niet opnieuw zijn graf
Wanneer vergaat 't gevoel van spijt
Zonder het wijken van de straf
Waarom mijn stappen stil verhoord
Door mijn eigen starre vragen
Waardoor een ander steeds verwoord
Hoe ik me moet gedragen
Waarom verstop ik steeds in schaduw
Wat mijn hart heeft doorgemaakt
En blijft verstand voor mij heel schuw
Omdat het weet wat mij steeds raakt
Wanneer draait tijd mijn blikveld om
En dwingt het mij te spreken
En vraagt het mij niet meer "waarom"
Het hart onder de riem te steken..
...
Reacties op dit gedicht
| Boudaatje: | Woensdag, januari 28, 2004 21:15 |
| prachtig werk. knufs |
|
| micky: | Woensdag, januari 28, 2004 15:45 |
| wow.... *stilte* ik weet niet wat ik moet zeggen,egt heel mooi geschreven!! xxx |
|
| Phoweyk: | Woensdag, januari 28, 2004 12:19 |
| zo mooi.. met puur gevoel, sterk gedicht, mijn complimenten, en zeer oprecht!, .. | |
Over dit gedicht
| Auteur: sorriso promise | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||