ik wil je kwijt
anorexia,
sluipend kwam je mijn leven binnen
en even dacht ik aan liefde te winnen
ik voelde me niet meer zo alleen
altijd een vriendin om me heen
maar ik heb verkeerd gedacht
het werd enkel pijn die je bracht
nu wens ik soms alleen te zijn
want ik vind het niet meer fijn
steeds maar stemmen in mijn hoofd
van alle gevoelens en rust berooft
Ik ben je steeds meer gaan haten
en hoop dat je eens mijn lichaam wilt verlaten
want ik wil niet langer overleven
maar me weer voor 100% kunnen geven
sluipend kwam je mijn leven binnen
en even dacht ik aan liefde te winnen
ik voelde me niet meer zo alleen
altijd een vriendin om me heen
maar ik heb verkeerd gedacht
het werd enkel pijn die je bracht
nu wens ik soms alleen te zijn
want ik vind het niet meer fijn
steeds maar stemmen in mijn hoofd
van alle gevoelens en rust berooft
Ik ben je steeds meer gaan haten
en hoop dat je eens mijn lichaam wilt verlaten
want ik wil niet langer overleven
maar me weer voor 100% kunnen geven
Reacties op dit gedicht
| Cornelis Verweij: | Vrijdag, januari 30, 2004 01:21 |
| wauw...fascinerend hoe men zichzelf gek maakt..in zelfgesponnen gedachten....want je weet hoe het Echt zit he....?! | |
| Silke: | Donderdag, januari 29, 2004 20:19 |
| Mooi verwoord! Veel sterkte ... knuffel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jokedhaeveloose | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 29 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||