Toen je vroeg of je kon helpen...
Als je ziet dat ik me slecht voel,
vraag of ik wil praten.
Is dit niet zo,
laat het dan los.
Geef geen goede raad,
dat werkt net tegenstrijdig.
Probeer me niet per se op te beuren,
dat duwt me dieper.
Help me niet op de 'gewone' manier,
help me door bij me te zijn.
Help me niet, blijf bij me.
Help me, hou me vast...
Reacties op dit gedicht
| Litva: | Vrijdag, januari 30, 2004 16:29 |
| Mooi geschreven en ik snap je wat je bedoelt... soms is het fijner om gewoon even een arm om je heen te hebben en stil te zijn, dan urenlang praten... Heel mooi! Liefs Anne |
|
| Dario DV: | Vrijdag, januari 30, 2004 14:49 |
| Gelijk heb je, gewoon er zijn voor iemand is beter dan steeds proberen alles los te krijgen uit die persoon. Heb ook dikwijls dat gevoel. PS. Bedankt voor je reactie Gr'jes, Dario |
|
| Darkdevils-night: | Vrijdag, januari 30, 2004 12:28 |
| mooi neergezet, t'is moeilijk om zoiets duidelijk te maken, maar wel vaak het beste om iemand te helpen op deze manier. Sterkte, Veel liefs cora |
|
| lagbeertje: | Vrijdag, januari 30, 2004 11:21 |
| helemaal waar meid. soms net ff meer waard dan wat woorden kunnen zeggen. sterkte. dikke knuf! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Hilleke | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||