laten leven

Op een tafel staat
een vaas berooid
uitgebluste bloemen
weggegooid

Stelen hulpeloos stekend
door een plastic zak
in de vensterbank staat
eenzaam 'n groene tak

smekend om water
voor hij verdroogt
en niet als uitgebluste bloemen
te worden weggegooid

Geschreven door

Paul Willems (Quikkie)

Reacties op dit gedicht

Paul Willems (Quikkie) vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Kiana:	Vrijdag, mei 23, 2003 22:25
prachtig hoor ... liefs, Kiana

Anita:	Donderdag, maart 29, 2001 20:06
Lieve Paul, Ik vind dit echt een prachtig gedicht. Bloemen zullen ooit verwelken, daar helpt geen water aan.

Over dit gedicht

Auteur: Paul Willems (Quikkie)
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 29 maart 2001
Thema's: [Eenzaamheid]