Op het koord balanceren
De afgrond is een diep en treurig dal
Het evenwicht bewaren een kunst
Een klein briesje, en daar is de val
De stalen kabel altijd op zijn dunst
In toom houdt hij zijn evenwicht
Door zijn lange doorgebogen stok
De overkant nog ver, maar in zicht
Zijn evenwicht behouden, een gok
Het is deel en een stuk van zijn leven
Bij storm, regen,.. hij houdt stand
Omdat ze hem evenwicht geven…
Zijn ‘lieve toeschouwers aan de overkant’
willemmien
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 31 januari 2004 | ||
Thema's: |