ga maar weg...
~ga maar weg...~
het is mijn leven,
ik bepaal wat ik ermee doe.
laat me verder met rust,
ik ben toch veel te moe.
te moe om verder te gaan met mijn leven,
het word me te zwaar.
ga asjeblieft weg,
want mijn leven is toch klaar.
ik wil jullie verder niet meer belasten,
met mijn aanwezigheid.
ik wil jullie geen last bezorgen,
dus ga maar weg, raak me maar kwijt.
zodat jullie je leven leiden,
en ik het mijne.
zodat jullie verder kunnen gaan,
en de zon weer kunnen laten schijnen.
het is mijn leven,
ik bepaal wat ik ermee doe.
laat me verder met rust,
ik ben toch veel te moe.
te moe om verder te gaan met mijn leven,
het word me te zwaar.
ga asjeblieft weg,
want mijn leven is toch klaar.
ik wil jullie verder niet meer belasten,
met mijn aanwezigheid.
ik wil jullie geen last bezorgen,
dus ga maar weg, raak me maar kwijt.
zodat jullie je leven leiden,
en ik het mijne.
zodat jullie verder kunnen gaan,
en de zon weer kunnen laten schijnen.
Reacties op dit gedicht
| Brinkieloontje: | Zondag, februari 01, 2004 20:16 |
| hey meis, zo werkt dat niet hoor dat als mensen je loslaten dat je kan gaan, ze vergeten je heus niet, je blijft altijd in gedachte..!1 en het zal ze echt vreselijk pijn doen want je hebt wel een verleden met hen en dat zullen altijd herinnneringen blijven.. en als ze je verliezen, zijn dat pijnlijke herinneringen.. je moet echt hierblijven hoor! je verdient het, en het word echt beter, al lijkt het nu van niet,, ko op heey!! XX ILona |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Saïda | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||