Herstart

Op het pad met bladeren die vallen van dode bomen

loop ik rond als was ik in een rouwstoet.

Tranen van kapotgemaakte gevoelsbruggen,

kennen de weg naar buiten, dat doet goed.

De tranen doordrenkt van helder vocht,

vallen op het afgestorven mos.

Iedere voedingsbodem verdwenen,

warme relatie niet meer te weven, ik laat het los

Ik geef het op, niet meer delen de levensenergie.

Lam geslagen, leeggezogen, uitgekauwd

Verplaats ik me als een zombie door het leven

Weggeschreven, uitgeput, weggejouwd.

Door alles en iedereen verlaten

Trek ik me terug in een eenzame caleidoscoop

Om kleuren te schikken en de stukken te lijmen

Daar vind ik mijn nieuwe eigen weg, naar ik hoop.