Avonddans.
Onbegrensd kleurt de lucht donkerblauw,
schemering uit het uur verdreven,
stilte zondert zich af in vlagen,
grijpt me krijsend om het even,
De wind speelt haar avonddans,
verontrust strijdend de kust,
zweeft speels met het losse zand,
terwijl ze mijn ongeremd verlangen sust,
Gillend roept ze tot onrust,
gepassioneerd beschrijft de zee,
schuifelt zo teder met het landschap,
reis in gedachtes mee..
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||