Zwijgend Sterven
Zwijgend Sterven
Mijn binnenste zo kwetsbaar
Van buiten ben ik als steen
In mijn ogen een verloren ziel
En toch boort dit gevoel overal doorheen
Als glas zo ontzettend breekbaar
Precies zo is onze relatie vandaag
Ik snap niet wat je zou missen zonder mij
Alles wat ik wil, voel of zeg is toch maar vaag
Ik voel die onzekerheid iedere dag
Het is zo ontzettend sterk te voelen in mijn hart
Steeds weer spiegelbeelden van jou met een ander
Eigenhaat maakt al snel een start
Het doet pijn, zoveel pijn
Omdat ik weet dat ik niet eens zo denken mag
Egoïstisch en zo zelfingenomen
Maar het komt door het beeld wat ik steeds zag
Je raakt me aan
Deed je dit ook zo bij haar?
Waar liggen je gevoelens nu
Zijn je gedachtes hier bij mij, of ergens daar
Wat zou hij nu denken?
Vond hij het fijner met haar?
Ik begin mezelf van binnen op te vreten
Hatelijke tanden bijten door het gevaar
Ik begin innerlijk te huilen
Tranen laten alles overstromen
Het begin van de hel
Reikt nu verder dan in dromen
Ik voel me opgesloten in mezelf
Alles wat ik wil schijnt onmogelijk
Ik weet niet meer wat goed of fout is
Alles wat ik wil zeggen is toch gezeik
Ik wil mijn ogen sluiten
En de wereld niet meer hoeven zien
Ik wil zo graag stoppen hier
Er is niks meer dan doodgaan wat ik verdien
Ik blijf maar malen
Over de drang naar de dood
Ik hou me mond stijf dicht,
Bedenkelijk, Toen ik het mes in mij sloot…
*
gedachteflits in woorden,
Proberen gevoel uit de drukken,
Mislukt in minuten,
Uit mijn hoofd bleef komen,
3 pagina's vol tranen en geklodder,
Heb de beste versen gekozen,
En nog is het niets....
*
Mijn binnenste zo kwetsbaar
Van buiten ben ik als steen
In mijn ogen een verloren ziel
En toch boort dit gevoel overal doorheen
Als glas zo ontzettend breekbaar
Precies zo is onze relatie vandaag
Ik snap niet wat je zou missen zonder mij
Alles wat ik wil, voel of zeg is toch maar vaag
Ik voel die onzekerheid iedere dag
Het is zo ontzettend sterk te voelen in mijn hart
Steeds weer spiegelbeelden van jou met een ander
Eigenhaat maakt al snel een start
Het doet pijn, zoveel pijn
Omdat ik weet dat ik niet eens zo denken mag
Egoïstisch en zo zelfingenomen
Maar het komt door het beeld wat ik steeds zag
Je raakt me aan
Deed je dit ook zo bij haar?
Waar liggen je gevoelens nu
Zijn je gedachtes hier bij mij, of ergens daar
Wat zou hij nu denken?
Vond hij het fijner met haar?
Ik begin mezelf van binnen op te vreten
Hatelijke tanden bijten door het gevaar
Ik begin innerlijk te huilen
Tranen laten alles overstromen
Het begin van de hel
Reikt nu verder dan in dromen
Ik voel me opgesloten in mezelf
Alles wat ik wil schijnt onmogelijk
Ik weet niet meer wat goed of fout is
Alles wat ik wil zeggen is toch gezeik
Ik wil mijn ogen sluiten
En de wereld niet meer hoeven zien
Ik wil zo graag stoppen hier
Er is niks meer dan doodgaan wat ik verdien
Ik blijf maar malen
Over de drang naar de dood
Ik hou me mond stijf dicht,
Bedenkelijk, Toen ik het mes in mij sloot…
*
gedachteflits in woorden,
Proberen gevoel uit de drukken,
Mislukt in minuten,
Uit mijn hoofd bleef komen,
3 pagina's vol tranen en geklodder,
Heb de beste versen gekozen,
En nog is het niets....
*
Reacties op dit gedicht
| ***engeltjuh***: | Maandag, februari 02, 2004 21:48 |
| hey liefie, wat ben je negatief over je gedichten... ik heb dit aandachtig zitten lezen en vind het echt waar...prachtig, kan niks anders zeggen. haal jezelf geen dingen in je hoofd die niet waar zijn. sterkte en knuffel gerjan |
|
| Danty: | Maandag, februari 02, 2004 19:51 |
| Als ieder zou doen waar die wel eens aan heeft gedacht was er geen mens meer op aarde. Verlos je niet jezelf als je verder gaat dan de dood? Verder dan het gevoel je trots en je emoties. Over een tijd zul je niet eens meer voor mogelijk houden dat je je zo hebt gevoeld Licht je op en kijk naar de lucht. Nu is deze grauw maar als de maan of de zon zich laat zien weet je dat niet alleen jij daar van geniet ijkt. Danty de Maan en zon liefhebber |
|
| Boudaatje: | Maandag, februari 02, 2004 19:36 |
| niets??? ik vind het juist goed en weet je waarom??? omdat je gevoel uitte, persoonlijk vind ik de beste dichties deze die gevoel uiten,... blijf het van je afschrijven. dikke knuffel |
|
| Darkdevils-night: | Maandag, februari 02, 2004 13:51 |
| Weer zo'n ontzettend mooi en ontroerend gedichtie, Ik val in herhaling maar ik ben altijd heel blij om je gedichten te lezen. Ik herken er veel in, maar je moet er niet zo onzeker over zijn, want je gedichten zeggen veel en zo hoort een gedicht te zijn. echt mooi hoor Veel liefs cora |
|
| Irdana: | Maandag, februari 02, 2004 10:50 |
| lieve nananee,heb je gedicht gelezen en voel je verdriet . maar ik weet ook voor jou komt eens alles goed en tot die tijd vraag ik aan jou om het vol te houden.eens zal je gelukkig zijn.heel veel lieve groetjes van mij irdana |
|
| meisjuh: | Maandag, februari 02, 2004 10:17 |
| t'is heel wat.. k vind et prachtig geschreven.. maar wel verdrietig.. meisje jij verdient et beste vant beste echt waar! en jij verdient heel wat meer dan de dood:S doe niet zo gek joh! volges mij ben je een super meid en een harde doorzetter.. je komt er wel , maar dan moet je er ook voor gaan! koppiej op girl! liefs pricilla |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marbalicia | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||