Ze had het mijn verteld
Ze had me verteld,
wat je met haar deed.
Ze had me verteld,
toen je zei dat het je speed.
Ze had het me verteld,
nachtenlang huilen door jouw.
Ze had het me verteld,
en nu rouwd ze om jouw.
Praten zou ze niet meer,
stil als ze nu is.
Praten kan ze nooit meer,
en nu blijft mijn gemis.
Onschuldig klein was ze,
totdat jij aan haar zat.
Nu wast ze zichzelf veel,
omdat ze van je afwil.
Jouw handen op haar huid,
voor altijd een afdruk.
Het blijft bij haar,
zo stil als ze is.
Praten doet ze niet meer,
praten kan ze niet meer.
Ze is verslagen,
door jouw.
Reacties op dit gedicht
| Luuk: | Dinsdag, februari 03, 2004 02:24 |
| Echt... gruwelijk, krijg er gewoon kippevel van... Zulke dingen moeten echt de wereld uit verbannen worden. Ik hoop dat ze de juiste mensen heeft kunnen vinden om alle ellende aan te vertellen en mee te delen, en dat ze vrienden heeft waar ze op kan bouwen en die ze kan vertrouwen... sterkte lieverd Veel liefs en knuffelz xx Luuk |
|
| Boudaatje: | Maandag, februari 02, 2004 19:37 |
| ... | |
| Nananee: | Maandag, februari 02, 2004 18:46 |
| Bah Gruwelijk gwn Kan me er zooo boos om maken Hier heb ik geen woorden voor =( Sterkte! |
|
| erje: | Maandag, februari 02, 2004 11:47 |
| wat erg, hoop dat je mensen kunt vinden die haar kunnen begleiden heel veel sterkte erje | |
Over dit gedicht
| Auteur: Loila*a | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||