aanstormende lente
Aanstormende lente
Een koude wind langs mijn gezicht
Het striemt en snijdt aan mij.
Mijn jas gebolt, mijn handen koud.
Verlangend staar ik naar de lucht
Die boos op mij neerkijkt.
Mijn lichaam koud, mijn hart is lauw.
En denkend aan warme winden.
Die prikkelen, aaien, liefkozend
Mijn wangen zoenen.
Mijn voeten tintelen.
Mijn hart juicht.
Lente.
Een koude wind langs mijn gezicht
Het striemt en snijdt aan mij.
Mijn jas gebolt, mijn handen koud.
Verlangend staar ik naar de lucht
Die boos op mij neerkijkt.
Mijn lichaam koud, mijn hart is lauw.
En denkend aan warme winden.
Die prikkelen, aaien, liefkozend
Mijn wangen zoenen.
Mijn voeten tintelen.
Mijn hart juicht.
Lente.
Reacties op dit gedicht
| de nifter: | Dinsdag, februari 03, 2004 07:41 |
| de enige die ik ken wiens wangen kunnen zoenen is popeye maar desalniettemin helemaal geen onverdienstelijk gedicht groente (en fruit), de niftert |
|
| sunset: | Maandag, februari 02, 2004 15:15 |
| één zwaluw .. enz :=) maar de winter komt nog beslist (en tot zolang blijft het hunkeren). liefs / sunset |
|
| Evi: | Maandag, februari 02, 2004 15:14 |
| juig niet te vroeg he... maar de winterkou is idd verdreven.. leuk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: superkipje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||