Mijn verlangen
Mijn verlangen is niet alleen maar groot,
mijn gevoelens treuren net zo hard mee
Maar enigzins begrijpen zul jij dat nooit,
want jij heb jezelf tenslotte nooit verlaten
2 februari 2004
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Dinsdag, februari 03, 2004 09:55 |
| ! kort maar krachtig (sorry voor het clichee) |
|
| *Soledad*: | Maandag, februari 02, 2004 21:52 |
| Duidelijk neergezet, met een punt erachter moet je het nu nog leren los te laten... |
|
| Phoweyk: | Maandag, februari 02, 2004 19:48 |
| zucht, wat een woorden, zo treurend..! mooi.. :), .. maar zie t positief, zonder dit gevoel was dit prachtgedicht er óók niet.! :), .. | |
| Nananee: | Maandag, februari 02, 2004 18:57 |
| =( Snik Dit gedicht straalt verdriet uit. Geweldig omschreven =) Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ninandra | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||