steeds een masker op
Om me hart heb is een muur gekomen.
Steeds weer een masker op zodat niemand mijn tranen zal zien stromen .
Ik heb pijn en verdriet maar weet steeds maar niet waardoor of waarvan.
Ben ik mezelf kwijt ?
Heb ik alles te lang weggestopt al die tijd.
Soms huil ik, en met de gedachten bij de vraag waarom huil ik weer?
steeds probeer ik er een antwoord op te vinden maar dat lukt niet en doet me zo zeer.
Het is toch allemaal mijn pijn en verdriet,
maar waarom begrijp ik het dan tog niet!
ik weet dat dit me langzaam kapot maakt.
Verdomme waarom weet ik hier niet een antwoord op, het maakt me zo kwaad!
Voor mij gevoel is er niets met me mis.
Maar in mijn hart weet ik dat er wel iets is.
Zelf weet ik gewoon niet wat het zal zijn.
en toch voel ik steeds weer die verdriet en pijn.
Ben ik dan niet zo vrolijk als ik soms denk dat ik ben.
Is het dan zo dat ik mezelf niet eens ken?
Zoveel vragen maar de antoorden erop zal ik niet weten.
En weer leg ik het achter me zodat ik de pijn en muh verdriet weer even zal vergeten.
Steeds weer een masker op zodat niemand mijn tranen zal zien stromen .
Ik heb pijn en verdriet maar weet steeds maar niet waardoor of waarvan.
Ben ik mezelf kwijt ?
Heb ik alles te lang weggestopt al die tijd.
Soms huil ik, en met de gedachten bij de vraag waarom huil ik weer?
steeds probeer ik er een antwoord op te vinden maar dat lukt niet en doet me zo zeer.
Het is toch allemaal mijn pijn en verdriet,
maar waarom begrijp ik het dan tog niet!
ik weet dat dit me langzaam kapot maakt.
Verdomme waarom weet ik hier niet een antwoord op, het maakt me zo kwaad!
Voor mij gevoel is er niets met me mis.
Maar in mijn hart weet ik dat er wel iets is.
Zelf weet ik gewoon niet wat het zal zijn.
en toch voel ik steeds weer die verdriet en pijn.
Ben ik dan niet zo vrolijk als ik soms denk dat ik ben.
Is het dan zo dat ik mezelf niet eens ken?
Zoveel vragen maar de antoorden erop zal ik niet weten.
En weer leg ik het achter me zodat ik de pijn en muh verdriet weer even zal vergeten.
Reacties op dit gedicht
| *Shanti*: | Dinsdag, februari 03, 2004 15:41 |
| Toch is het belangrijk om de oorzaak van je verdriet en pijn te achterhalen! Dan kun je het verwerken en loslaten! Sterkte hiermee! Groetjes, namasté, Shanti |
|
| synchrogirl: | Dinsdag, februari 03, 2004 10:50 |
| Idd je naam is mellody toch... Nou dan moet jij je melodie weer terugvinden er zijn zat mensen die je willen helpen alleen zal jij er wel open voor moeten staan vraag desnoods hulop aan je vrienden of zo en heb je die niet dan kom je bij de freaks want hier kun je altijd trecht.. ik vind het een mooi gedicht hoor.. echt wel!! koppie op hoor!! knuff |
|
| Irdana: | Dinsdag, februari 03, 2004 10:21 |
| zo een droef gedicht? van iemand met zo een mooie naam! kop op "meisje" dan komt alles eens weer goed. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mellody | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||