Wit schuim.
Wit schuim overheest,
het zand onder mijn voeten,
meegesleurt in de stroom,
geheel gewetenloos,
Uren geleden verdronken,
met mijn hoofd onder de kraan,
zie ik het water stram,
door mijn gelaat trekken,
Vredelievend schrijf ik,
laatste letters,
op het aangeslagen raam,
tussen onze werelden.
Reacties op dit gedicht
| Danty: | Dinsdag, februari 03, 2004 17:22 |
| KRIJG EFFE GEEN LUCHT PFFF OOIT ZIE IK DIT NOG EEN KEER GENUG |
|
| Oorlam: | Dinsdag, februari 03, 2004 15:39 |
| sterk gedicht! en het raam ff gescand daarna?:)) |
|
| stin: | Dinsdag, februari 03, 2004 14:22 |
| echt mooi jij weet hoe woorden te bespelen! |
|
| *Cheseri*: | Dinsdag, februari 03, 2004 14:21 |
| prachtig neergezet! liefs pricilla |
|
| Phoweyk: | Dinsdag, februari 03, 2004 12:06 |
| intens! prachtig gedichtje dit, bewondering voor. :)), .. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||