.:: Een nieuwe dag ::.
Storm, zal ik ooit rust hebben in mijn hoofd?
Wind, mag het een keer stil zijn?
Pijn, mag ik een dag zonder jou zijn?
Verdriet, mamma waarom ken ik jou niet?
Kou, ik voel het nog steeds.
Alleen, het zit zo diep.
Geschreeuw, hoorde jij me dan echt niet?
Gehuil, ik voelde me als en baby zo klein.
Tranen, ze verwerken mijn pijn.
Ontwaken, ik ben zo moe.
Dromen, te veel te vaak te heftig.
Geluk, mijn kleine meid en mijn vriend.
Wakker worden, naast me zie ik zijn lieve lach.
Zijn ogen net open kijken naar mij.
Heel zacht hoor ik hem zeggen: ik hou van jou.
Een zucht, mijn liefde voor hem voel ik stromen.
En toch, diep van binnen voel ik nog steeds die pijn.
En in gedachten roep ik heel hard tegen jou:
Ik leef nu voor mezelf en niet voor jou!
Laat me maar los, dat heb je toch al gedaan!?
Laat mij met mijn eigen leven verder gaan!
Jij hebt gekozen zonder het aan mij te vragen.
Ben ik dan echt de gene die daar de pijn van moet dragen?
Storm, gun je me ooit die rust die ik zoek?
Wind, zal je ooit een zacht briesje mogen zijn?
Pijn, zal ik ooit een dag zonder jou zijn?
Geluk, mag jij voor de rest van mij leven bestaan?
Overwin jij ooit alles? Ook deze pijn? Zal dit ooit overgaan?
Diep in gedachten verzonken, denk ik ik moet weer uit bed.
Met tegenzin open ik mijn ogen.
In de hoop dat vandaag een dag zonder pijn zijn mag,
Kijk ik wat rond en denk ik: het is weer een nieuwe dag.
.:: Claudia ::.