Voel
Het hoofd rust in de wolken. Druppels in het haar.
Kijkend door de nevel voel ik je gebaar.
Wind ontneemt de woorden. De atmos dood het zicht.
toch voel ik de intentie, als je dicht bij me ligt.
Zwevend in een vacuum. Grijp niet naar wat je ziet.
Zintuigen overbodig. Je hart veraadt je niet.
Beperk je tot het voelen. Daar ligt het gewicht.
Ervaar dan hoe de liefde ultiem gevoel verricht.
Kijkend door de nevel voel ik je gebaar.
Wind ontneemt de woorden. De atmos dood het zicht.
toch voel ik de intentie, als je dicht bij me ligt.
Zwevend in een vacuum. Grijp niet naar wat je ziet.
Zintuigen overbodig. Je hart veraadt je niet.
Beperk je tot het voelen. Daar ligt het gewicht.
Ervaar dan hoe de liefde ultiem gevoel verricht.
Reacties op dit gedicht
| Flanieke: | Dinsdag, februari 03, 2004 18:11 |
| jepah !! mooi geschreven lieferd... ga zo door liefs stephanie |
|
| MayadeBij: | Dinsdag, februari 03, 2004 17:12 |
| Mee eens. | |
| Oorlam: | Dinsdag, februari 03, 2004 17:11 |
| mooi geschreven! | |
| kokkie: | Dinsdag, februari 03, 2004 16:58 |
| heerlijk om dat te voelen, schitterend gedicht liefs angela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Erebeis | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||