Ik heb ontdekt
hoe mooi de liefde is...
Ik lach, spring
duizel en zing...
Alleen omdat jij het bent!
Maar nu
nu loop ik op een weg
een weg dat met twijfels is bezaaid...
Ik heb zin om te wenen
Alleen omdat jij het bent!
Twijfels...
over onze toekomst samen...
Ik wordt er gek van dat je niet ziet wat ik voor je voel...
Ik ben kwaad, omdat ik je enorm graag zie en jij dat maar niet wil zien...
Eigenlijk is dat simpel op te lossen: ik moet het je gewoon zeggen! Maar ik ben zo bang,...
bang, dat ik je niet meer kan aankijken...
bang, dat ik niet meer kan lachen om je grappen...
Toch geef ik nog niet op...
Ik weet dat ik gewoon moet genieten van je stralende lach, je perfect gekozen woorden, die er zijn wanneer ik ze nodig heb... Om me te ontroeren en om me aan het lachen te brengen... En er is nog zoooveel meer dat je zo bijzonder maakt! Dat genieten,dat kan niet worden stukgeprikt door onze onzekere toekomst...
ookal denk ik nu van wel...
Help me, Nick...