Tot oester gedicht
waar woorden ooit dwarrelden
ongedwongen een weg zochten
in vrolijk tintelende volzinnen
staan ze nu door elkaar gehusseld
in onuitsprekelijke onzinnen
tranentrekkende melodieën
overstemmen het ritme van herinnering
verstommen een ooit zo zuiver geluid
in een schelp van verwaterde vriendschap
die zich langzaam in vergetelheid sluit
Reacties op dit gedicht
| arie: | Zaterdag, februari 14, 2004 16:45 |
| ieder afscheid doet pijn en laat ons lijden, het gemis van een oprechte vriendschap is ook zo'n beeld. Jij verwoordt dit prachtig. Degene die jou verliet weet niet wat ie mist ;) Liefs, Arie |
|
| ~Classique~: | Woensdag, februari 04, 2004 17:55 |
| hier word je niet vergeten ;-)) liefs! |
|
| Danty: | Woensdag, februari 04, 2004 15:09 |
| HAK DIE KOMT BINNEN ZEG IK | |
| Laurens Windig: | Woensdag, februari 04, 2004 10:26 |
| Lay-out en poezie smelten samen! | |
| kokkie: | Woensdag, februari 04, 2004 10:21 |
| schitterend! liefs angela |
|
| bunnie: | Woensdag, februari 04, 2004 09:02 |
| wow.... zo mooi gedaan veel gevoel erin... dikke knuff bun |
|
| de nifter: | Woensdag, februari 04, 2004 08:14 |
| erg sterk | |
| Quo Vadis?: | Woensdag, februari 04, 2004 06:58 |
| Het gedicht met de achtergrond... Een pérféct geheel! *smile* ;o)x |
|
| Flanieke: | Woensdag, februari 04, 2004 01:02 |
| Net zoals Christa zegt er valt een stilte ook bij mij... Vindt het een pracht van een dichie ... slaapzacht jij ... liefs stephanie |
|
| christina: | Woensdag, februari 04, 2004 00:33 |
| hier wordt ik stil van en laat de zinnen doordringen prachtig meis een echte jou knuffie he en trusten |
|
| Gevoelig: | Woensdag, februari 04, 2004 00:17 |
| Mooi! | |
| palescue: | Woensdag, februari 04, 2004 00:13 |
| Mooi beeld hoor. kus |
|
| Paulus26: | Woensdag, februari 04, 2004 00:07 |
| prachtig.......... doegie Paulus |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nina Laverona | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||