Jij liet me staan in de kou
Daarnet toen ik je zag
Raakte mijn hartje meteen weer van slag
Het doet pijn, dat ik nog van je houd
Want jij liet me staan in de kou
IK keek jou recht in je ogen
De tijd leek onbewogen
Zag ik daar toch nog liefde?
In die ogen die in mij kliefde
Ik heb geen hoop,
Want het is niet jij die naast me loopt...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: knoei | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||