Die ander
We verlangen een plaatsje bij die ander.
Wie wil vergeten zijn en zomaar verdwijnen?
Is zij de mens niet vaak een tegenstander
als er ‘beterweters’ onder ons verschijnen?
Zullen we niet wegkwijnen van eenzaamheid
- voedsel en comfort voor handen –
als éénling op een eiland van ‘heerlijkheid,
maar zonder die ander ‘in de goot belanden?’
Je wilt je liefde delen, aandacht krijgen .
Het is een ongeschreven wet.
Maar blijven het liefs op afstand, en dreigen,
als ons eenzame eiland wordt bezet.
We selecteren, dat is vrij normaal.
Die ander is zo anders, niet zoals ik wens.
Blijft het zo niet een eentonig reisverhaal?
Denkt die ander niet hetzelfde als medemens?
willemmien
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 05 februari 2004 | ||
Thema's: |