De oneerlijkheid van de liefde
De oneerlijkheid van de liefde
Er verschijnen letters in mijn beeld.
Ze zeggen mij; Ik hou van jou.
Jij bent het die dat typt.
Daar zit jij achter jou pc,
In Rijswijk, vlak bij de zee.
Maar hoe veel ik ook van je hou.
De oneerlijkheid is zo groot.
Het is niet eerlijk dat ik je moet missen.
En niet eerlijk als jij er niet bent.
Het is niet eerlijk dat ik jou armen niet om mij voel.
Maar ondanks de oneerlijkheid van de liefde.
Kan ik niet zonder jou.
Want,
Als jij hier bent.
En ik voel jou armen om mij heen.
Ik hoef jou even niet te missen.
Dan maakt die heerlijke liefde alles weer goed.
*
Reacties op dit gedicht
| rovin: | Vrijdag, februari 06, 2004 23:26 |
| Heel herkenbaar inderdaad... k mis m'n engeltje ook, was ze maar bij me om wat zacht te knuffelen... maar ja, t zal nog wat geduld oefenen zijn... Hopelijk zie jij je lieveling ook snel terug |
|
| Boudaatje: | Vrijdag, februari 06, 2004 23:24 |
| hé liefie, jouw dichtie is zo herkenbaar... ik mis mijn schatje ook zo...maar dan zeg ik mezelf gelukkig kan ik hem toch nog bereiken al is het maar met msn tot zijn armen mij weer omsluiten.Ah het zou niet mogen hé zo ver van hem vandaan. dikke knuffels meid |
|
| Sweet inside: | Vrijdag, februari 06, 2004 17:08 |
| Zo is het ... :-) Mooi gedichtje. XXXXX en knuffff Groetjes van Wim |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jessica de jong | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||