KLAPROOS 2
Klaproos 2
Dood, rood violet in gebed.
Tranen veraarden,
verdwijnen langs stenen,
stromend verdriet.
Water, glijdend als zilver,
bedding verschonend,
spattend, de regenboog
klonend, in nevels van kleur.
Vallend, dood drijvend
in zilver, traag landend,
mijn klaproos, jouw hart,
verloren aan zwart.
wil melker
01/04/2001
Dood, rood violet in gebed.
Tranen veraarden,
verdwijnen langs stenen,
stromend verdriet.
Water, glijdend als zilver,
bedding verschonend,
spattend, de regenboog
klonend, in nevels van kleur.
Vallend, dood drijvend
in zilver, traag landend,
mijn klaproos, jouw hart,
verloren aan zwart.
wil melker
01/04/2001
Reacties op dit gedicht
| pramodah: | Zondag, april 01, 2001 16:46 |
| even mooi als klaproos 1 ik hoop dat er een derde volgd de klaproos bloeid op onverwachte plaatsen en zelfs op zandigge bodem......... | |
| arie: | Zondag, april 01, 2001 15:43 |
| Wil, Door de tranen heen, is de klaproos een schoonheid. De hoop die je koesterd, verloren aan zwart, is pijnlijk. Is er nog hoop? liefs Arie |
|
| christina: | Zondag, april 01, 2001 09:59 |
| Mooi omschreven Je gevoel in kleuren van de natuur Christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 april 2001 | ||
| Thema's: | ||