een roos in volle bloei
zoveel pijn ervaren
gebrand in mijn huid
figuurlijke littekens zullen aangroeien
ook in de volgende jaren
zoveel pracht in mijn leven
als lichtjes aan de hemel
voor de mensen van wie ik hou
wil ik een sterretje geven
zoveel herinneringen
een hoopje in mijn hand
ze verdwijnen één voor één
meegesleurd door de wind
als kleine korrels zand
toch komen er nieuwe bij
vervangen degene die vervagen
de aarde waaruit ik groei
zal verse kracht dragen
een roos in volle bloei
gebrand in mijn huid
figuurlijke littekens zullen aangroeien
ook in de volgende jaren
zoveel pracht in mijn leven
als lichtjes aan de hemel
voor de mensen van wie ik hou
wil ik een sterretje geven
zoveel herinneringen
een hoopje in mijn hand
ze verdwijnen één voor één
meegesleurd door de wind
als kleine korrels zand
toch komen er nieuwe bij
vervangen degene die vervagen
de aarde waaruit ik groei
zal verse kracht dragen
een roos in volle bloei
Reacties op dit gedicht
| druppeltje: | Zondag, februari 08, 2004 10:56 |
| een positief gedichtje van een momenteel negatief mensje... toch heel erg mooi gedaan meid! en kopieh op hé ik blijf in jouw geluk geloven... super knuffel |
|
| brinkieloontje: | Zaterdag, februari 07, 2004 21:01 |
| weer heel mooi geschreven zwarte schaduw:) maar nu word jij wel een heele gekleurde schaduw met al die mooie gedichtjes, net een regenboog XXX Ilona (waar mijn reactie op slaat?? geen idee;)) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *zwarte schaduw* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||