DE AARDE
De wereld vergaat
Ondanks dat de mens bestaat
Mensen gaan dood
Maar komen niet in de goot
Het nieuws vermeldt
Dat het ijs smelt
De bossen worden gekapt
Maar degene die dat doen worden zowat nooit gesnapt
Mensen maken elkaar af
Gewoon met een wapen’paf’
Hebben zij geen schuldgevoel
Het is gewoon een rare boel
Wat is er toch aan de hand
Heeft niemand meer een verstand
Mensen stop ermee
En maak de wereld weer tevree
Sommige mensen kunnen niet beschreven worden
Niet op papier en niet op borden
Niemand denkt meer om moeder natuur
Zij vergaat door gif en vuur
Doe er wat aan
Laat de wereld begaan
De aarde is ons huis
Het bewaart ons als een soort kluis
Ondanks dat de mens bestaat
Mensen gaan dood
Maar komen niet in de goot
Het nieuws vermeldt
Dat het ijs smelt
De bossen worden gekapt
Maar degene die dat doen worden zowat nooit gesnapt
Mensen maken elkaar af
Gewoon met een wapen’paf’
Hebben zij geen schuldgevoel
Het is gewoon een rare boel
Wat is er toch aan de hand
Heeft niemand meer een verstand
Mensen stop ermee
En maak de wereld weer tevree
Sommige mensen kunnen niet beschreven worden
Niet op papier en niet op borden
Niemand denkt meer om moeder natuur
Zij vergaat door gif en vuur
Doe er wat aan
Laat de wereld begaan
De aarde is ons huis
Het bewaart ons als een soort kluis
Reacties op dit gedicht
| Danty: | Zondag, februari 08, 2004 19:16 |
| YEP. | |
| dreamangel: | Zondag, februari 08, 2004 15:57 |
| je hebt volkomen gelijk... ik denk er ook zo over! groetjes dreamangel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Xantje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||