Het verdriet
Het verdriet
Het verdriet komt boven nu,
langzaam
Het verdriet hult zich niet langer
in de grijze wolk van het verleden
Pijnlijk heeft het zich een weg gebaand
door de mist en staat daar nu...
niets verhullend
Ik kijk het aan, het kijkt niet weg,
het kijkt nooit weg
Ik heb het verdiet lang laten liggen,
zo diep geworteld
Nu is het tijd, het valt niet meer te verbergen
Het is tijd
Reacties op dit gedicht
| butterflyyy: | Zondag, april 16, 2006 22:08 |
| praat er over meisje, dan gaat het langzaam maar zeker een plaatsje zoeken waar je er geen last meer van hebt.. Liefs Butterflyyy |
|
| ***engeltjuh***: | Zondag, februari 08, 2004 12:33 |
| verdriet moet je ook niet gaan verbergen, dat moet je laten gaan, geeft opluchting. mooi gedicht liefs gerjan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: faced down to the sky | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||