Mijn laatste adem..
Mijn laatste adem,
Uitgeblazen..
De lucht zit klem..
Vast in mijn longen,
Kan niet meer geademd worden..
Zichzelf gedwongen..
Gedwongen om daar te blijven,
Geen adem meer te zijn..
Maar gewoon lucht te blijven..
Langzaam stikkend,
Vind ik mijn dood..
Niemand die mij later nog herkend..
Weggevaagd van de wereld,
Verstopt onder het zand..
Niemand die nog iets over mij verteld..
Rustig dood gegaan,
Geen pijn gehad..
Rustig van de wereld vandaan..
Opzoek naar de betere wereld,
Opzoek naar het mooie..
Waar mij zoveel is over verteld..
Reacties op dit gedicht
| Moonchild: | Zondag, februari 08, 2004 12:58 |
| meis je laat me kei erg schrikke.. tis een mooi gedicht..echt waar. maar de trane staan in men ogen..plies dont give up meis..*don't forget that little guardian angel you have* xx san hou van jou | |
Over dit gedicht
| Auteur: mirky | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||