titelloos
Het waren het water en de aarde
die de bloemen
en daarmee de vriendschap maakte
Het was het water dat niet meer stroomde
die de bloemen
liet verdorren terwijl zij verder droomde
Het was de aarde die niet meer voedde
die de bloemen
de genadeklap gaf in al haar woede
die de bloemen
en daarmee de vriendschap maakte
Het was het water dat niet meer stroomde
die de bloemen
liet verdorren terwijl zij verder droomde
Het was de aarde die niet meer voedde
die de bloemen
de genadeklap gaf in al haar woede
Reacties op dit gedicht
| Phoweyk: | Maandag, februari 09, 2004 17:23 |
| titelloos is toch aantrekkelijk dan he.. en t was t nu wel waard. :) | |
| Dario DV: | Maandag, februari 09, 2004 17:08 |
| Ja, het water en de aarde zijn twee totaal verschillende dingen en deze kunnen dan ook rare dingen doen. Mooi je ongenoegen via aard-water voeding neergeschreven. Hoop toch dat het water en de aarde elkaar terug kunnen ontmoeten en de bloemen weer kunnen bloeien! Gr'jes, Dario |
|
| Oorlam: | Maandag, februari 09, 2004 16:52 |
| sterk beeld, maar wel brrrr | |
Over dit gedicht
| Auteur: Miriam van der Meulen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 09 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||