*-* Al wat overblijft is ongeloof e
Wat blijft nog over
Van al hetgeen ik voelde
Welk besef rest er nog
Van al hetgeen ik bedoelde
Hoe kun je afwijzen
Wat ooit zo sterk en onvoorwaardelijk was
Hoe kun je opeens vergeten zijn
Dat jij gewoon HET voor mij was
Wat overblijft is ongeloof
Ik weet gewoon dat er nog iets is
Maar ik voel zo’n leegheid bij jou,
Bij mij rest er gemis
Weet je,
Negeren is erg
Maar vergeten en verdringen
Wat ooit is geweest…
Dat doet pijn.
Reacties op dit gedicht
| ikkuh: | Vrijdag, februari 13, 2004 14:31 |
| *knuf*.. sterkte.. sterk geschreven.. | |
| Jannie Hoogendam: | Dinsdag, februari 10, 2004 20:10 |
| nou zeg. Kan me goed voorstellen. Gaat hopelijk gauw over liefs Jannie |
|
| BrokenElf: | Dinsdag, februari 10, 2004 19:55 |
| =( *snif* Heel veel sterkte! Ik weet verder eigenlijk ook niks te zeggen met je gedichtje heb je een beetje mijn woorden weg genomen =)*Bloos* Liefs, Elfje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: AnG | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||