de dood, je vriend
De dood
Leefde jij met de dood
Hand in hand
Speelde jij met de dood
Oog in oog
Samen lachend
Samen spelend
En nu is je vriendje weg
De dood is er niet meer
Je zal verder moeten
En dat is moeilijk
Want de dood
Dat was jouw maatje
Het maatje wat elke dag naast je staat
Elke dag in je hoofd met je meegaat
En jouw maatje was zo dichtbij
Je kon hem haast aanraken
En jouw maatje is jouw ontnomen
Hij leeft nu in jouw hoofd
En wacht op de dag
Dat hij samen met jou
Zal spelen
Zal lachen
Dat jullie eeuwig maatjes zullen zijn
Leefde jij met de dood
Hand in hand
Speelde jij met de dood
Oog in oog
Samen lachend
Samen spelend
En nu is je vriendje weg
De dood is er niet meer
Je zal verder moeten
En dat is moeilijk
Want de dood
Dat was jouw maatje
Het maatje wat elke dag naast je staat
Elke dag in je hoofd met je meegaat
En jouw maatje was zo dichtbij
Je kon hem haast aanraken
En jouw maatje is jouw ontnomen
Hij leeft nu in jouw hoofd
En wacht op de dag
Dat hij samen met jou
Zal spelen
Zal lachen
Dat jullie eeuwig maatjes zullen zijn
Reacties op dit gedicht
| Elizabethh: | Woensdag, februari 11, 2004 12:56 |
| Mooie woorden, Widow, gedachtes dat is de enige wat je dan hebt, Alles wat je doet, alles wat je voelt, leeft hij in je hart, in je gedachtes, in je verlangens.. Zucht..Weet ik alles van.. Er zijn geen woorden meer... Maar gedachtes... Liefs Elizabeth. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: widow | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||