*Wanneer*
Als mijn tranen vloeien
Zou ik willen..
Dat jij met een bootje
Door mijn tranen kon roeien..
Dat je mij kon helpen...
En mijn verdriet kon stelpen..
Dat je verzachten kon mijn pijn..
En dat je vooraltijd hier kon zijn..
Dat je mij vast houden kon een heel leven...
Langzaam samen mijn muurtje afbreken..
Samen vechten en strijden..
Zodat ik weer kracht zou krijgen..
Kracht om verder te gaan...
Wetend dat ik niet alleen zal staan..
Zodat ook ik de zon weer zie schijnen..
Dat tranen voor altijd verdwijnen..
Maar wanneer komt die dag...
Dat ik mijn tranen verruil voor die lach..
Niemand die het weet,die mij kan beloven..
Wanneer die dag ooit zal komen..!!!!!
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Donderdag, februari 12, 2004 22:14 |
| prachtig gedicht over eenzaamheid..zoek die ander die met je wil roeien..dan komt het goed.. xxje willemmien |
|
| Ronald_1962: | Donderdag, februari 12, 2004 17:54 |
| Erg mooi gemaakt schatje!!!....maar ik wil je ook helpen ........ |
|
| *Moi*: | Donderdag, februari 12, 2004 15:59 |
| Mooi gdaan... na regen komt de zon ... na tranen komt een lach. |
|
| MayadeBij: | Donderdag, februari 12, 2004 15:41 |
| Je staat niet alleen. En NU is altijd een goed moment. =;)}}) Alles komt goed (schijnt) =:)}}) Kuszzzzzz! | |
Over dit gedicht
| Auteur: natalja | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 12 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||