Trein
Trein
Landschappen razen langs het raam,
steeds sneller, we laten de stad achter.
Ik wil dat we langzamer gaan,
ging die trein nou maar zachter.
Het onvermijdelijke uitstellen,
blijf ik toch weer doen.
Dus blijf ik mezelf vertellen,
wat ben je toch een oen!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: pioen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||