Expositie Liefde
Schilderij: Eenzaamheid
Met Omlijsting: Verdriet
Haar ogen op de grond gericht
Voetstappen klinken als muziek
Alles vult zijn deel aan in de leegte
Dat maakt dit moment zo uniek
Zo uniek dat het is vastgelegd
Het beeld is eenzaam en zo leeg
Er zijn tranen te zien in een leeg stuk glas
Wat ze in een opwelling stukgooide
En daarna het zwijgen opkreeg
Je zier verse diepe worden
Gemaakt na het afgrijselijke verdriet
Toen het mes zo liefdevol en vriendelijk leek
Nadat de pijn haar van binnen openscheurde
Omdat hij haar daar verliet
Een oogverblindende momentopname
Die als geen andere de toekomst en het verleden prijsgeeft
Je zag alleen nog maar bloedende sneden
En een stukgeslagen gouden hart
Wat zeker weten niet lang meer leeft
Haar zilverblonde haren
Die in het maanlicht iets spookachtigs geven
Liggen fluweelzacht over haar rug
Het perfecte lichaam en de oceaangroene ogen
Heeft dit doek iets magische meegegeven
Toch rolt het verdriet weg uit haar ogen
Ze heeft hem met alles bemind
Nu ligt ze op dat bed voor eeuwig
Vastgeketend aan het doek
Eeuwig wachtend tot het beest der gebroken zielen haar verslind
| Mierke: | Vrijdag, februari 13, 2004 17:43 |
| Mooi! Echt heel erg mooi! :) | |
| *Zandvrouwtje* ;): | Vrijdag, februari 13, 2004 10:17 |
| wauw vet mooi gedicht man :S :) | |
| Elycia: | Vrijdag, februari 13, 2004 10:14 |
| wauwie...mag ik als eerste reageren.,... relaxt whahaha... wwer zo'n super mooi dichie van jou... die boom is hevig ant bloeien!! in je achtetuin trouwens? zal wel handig zijn he... willik ook!!!!!! kussjes |
|
| Auteur: FrogCess | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||