M'n lakens kleuren rood,
Rood van het bloed.
Het liefst ben ik dood.
Maar ik heb geen moed.
Als ik dat had,
Was ik er nu niet geweest.
Ik ben het leven zat.
Als je dit leest,
Lig ik al bij de dode.
Dan is het te laat.
En lig ik onder de zode.
M'n leven heb ik altijd al gehaat.
Niemand die me erbij kon helpen.
Of niemand die het wou.
Niemand om nu m'n bloed te stelpen.
Niemand die het schelen zou.
onzeker persoon: | Zaterdag, februari 21, 2004 17:24 |
Je weet dat ik je wil helpen, en je weet dat het mij wel kan schelen!! khou van je, heel veel kusjes Cynditjuh |
|
Tweety-ysje: | Vrijdag, februari 13, 2004 21:19 |
er is altijd wel iemand die om je geeft | |
Mierke: | Vrijdag, februari 13, 2004 20:58 |
Dat is niet waar! Ik ken je wel nie, maar er zijn vast mensen die wél om je geven! (Mooi geschreven trouwens!) | |
Auteur: Mark Anema | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 13 februari 2004 | ||
Thema's: |