Die woede en dat verdriet
Deden mijn hart verscheuren
Ik ben klaar met bouwen rondom mijn hart
Gemaakt zonder ramen en zonder deuren

Heb me afgesloten
Van de wereld en de mensen
Telkens heb ik weer pijn en verdriet
Ik heb alles buitengesloten

Waarom doet het elke keer zo zeer
Proberen ze mijn muur te doorbreken
Met stenen en scherpe voorwerken
Ze proberen het keer op keer

Straks zijn mijn muren niet meer sterk
Dan niet meer zoals in het begin
Dan brokkelt het heel langzaam af
Nee straks is het helemaal afgebroken
Ik kijk ernaar met tegenzin

Ik wil niet meer langer blootgesteld zijn aan
Het licht en wat het met zich meebrengt
Ik wil hier alleen zijn en geborgen
Nooit wil ik weer met ze mee gaan

STOP!!! Breek mijn muur niet af!!!
Ik zou het licht niet meer kunnen verdragen
Niet meer op die manier willen en kunnen leven
Neem me mijn geborgenheid niet af…





Laat mij nu toch alleen!!!laat mij nu zo leven!!! Laat me leven…in geborgenheid…