De Situatie II
Terwijl hij zorgdroeg voor haar welbehagen,
haar instopte tijdens haar winterslaap
de weg vrijmaakte als sirene van ambulance
als zij hem echt lief gehad had was hij nu niet
die schim, vlek op het behang
bloem op muur
Hij zei tegen haar:
'Kom naast me liggen en houd me vast'
Zij links en liet dus liggen
Zij zei tegen hem:
'Ik ga weg ik houd het niet meer uit'
Hij vastgeroeste moer bewegingsloos
De dichter die er niets van begreep
zij verdiende niet veel beter; dat wil zeggen
hij was haar ideaal
Maakte een notitie in zijn opschrijfboek
stopte het terug in zijn binnenzak, vertrapte zijn sigaret
die doofde als de relatie
Over dit gedicht
| Auteur: Han Sterk |  
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||